Geen hoge verwachtingen

Dingetje was de afspraak met de fotograaf van WEA Records een beetje vergeten, maar dat geeft niet. De fotograaf wist waar Dingetje uithing. Als je zingt over een drinklied kan je natuurlijk niet met één glaasje bier poseren. Nee, flink in de olie tap je gelijk een meter bier. Dat Dingetje geen hoge verwachtingen van zijn singeltje had bewijst de opdruk ''Mocht dit produkt niet aan uw verwachtingen voldoen, dan kunt u het altijd nog als bierviltje gebruiken'' zolang Dingetje de centen maar binnen had. Niet goed, geld weg!

Eddy Smets en de geheimzinnige vogelkooi

Eddy Smets, de bekende Belgische zanger, bekend als de 'anti-vedette', kan nog wel een streepje zon gebruiken. Deze haastig neergezette entourage in zijn achtertuin ziet er verre van zomers uit. Een en al schaduw in deze tuin op het noorden, twee melkwitte benen naar voren gestoken, en de zonnebril er wat geforceerd bij gepakt. 

Dat Eddy een beetje bezorgd kijkt en niet erg blij is met de zomerzon, komt waarschijnlijk doordat hij zich suft peinst wat in godsnaam die vogelkooi daar op dat tafeltje doet.

Zangers: als je toch tijd en moeite besteed aan een plaatje, besteed dan toch ook eens een halfuurtje aan het bij elkaar harken van de accessoires!

Johnny Light loopt een blauwtje

Hoe lang deze droom nog kan duren? Nou, te zien aan de lichaamstaal: niet zo heel erg lang! Beiden hebben tabak van dit avondje uit. Zo dicht bij de frisdrank automaat was er natuurlijk geen lol te beleven, en er staat zelfs geen pilsje op de toog van Bar-bistro De Luifel. Johnny hield het daarom bij de Cola Light en daarna gingen in deze geestdodende tent de lampen weer aan. Oh ja: met dank aan schoorsteenvegersbedrijf Vivon!

Maar waarvoor eigenlijk? Voor het uitraggen van het haar van mevrouw? Raar stukje sponsoring!

De Luifel in Made bestaat nog steeds. Hopelijk is er nog wel een verbouwinkje tegenaan gegooid.

Er zit een luchtje aan

''Moet je kijken wat ik net heb neergelegd'' gebaart Harm Wierstra die op deze single een ode brengt aan ''de olde W.C.'' Normaal staat het platenlabel Telstar van Johnny Hoes bekend om zijn smartlappen die vele mensen verplichtte om zakdoeken in te slaan om de tranen te bedwingen, maar schijnbaar had Johnny Hoes een vrije dag toen deze plaat werd opgenomen in de Telstar studios te Weert. De deksel er nog even op doen had wel zo fris geweest Harm!

Aktueel niet meer zo aktueel

Tja zo kan het gaan met een zangcarriere. Kees Lit, de Haagse taxichauffeur, bracht zijn platen uit in de periode 1982-1983. Discografie: precies drie singels. Vlak daarvoor was hij door zijn rug gegaan, en eind jaren tachtig hing hij opnieuw de gitaar aan de wilgen vanwege fysiek gedoe. In 2006 emigreerde hij naar het lekker warme Spanje. Wat jij wil.

De Selvera's aan de rol

Selma en Vera uit Weert (a.k.a. De SelVera's) hadden een korte maar krachtige carriere. Met betraande ogen zat Jan Modaal in de jaren vijftig aan de radio gekluisterd als Hilversum 1 de schlager Twee Reebruine Ogen speelde. Maar na het uitbrengen van de verzamelpee was het uit met het succes. Zou het die oer maar dan ook oerlelijke pop zijn die ze uiteindelijk de das heeft omgedaan?

Josine pakt groot uit

Haar pa had een voliere, maar Josine, die had een tent. Een paarse tent met een scheerlijn erom heen. Hoe het met deze Bornerbroekse is afgelopen, dat weet niemand, maar het plaatje belandde al gauw bij de tweedehands bakken van Concerto. Jammer, want Ivory Tower staat in Twente en Drenthe al jarenlang garant voor piekfijn plattelands amusement. Wie kent ze niet, deze toppers uit de klei: Tinus van Tuundorp, Karel van de Kate, Mans & Mina, De Turfstekers en Brabant Plat.

Schreiber ziet ze vliegen

Niet echt een Nederlandse naam, voor deze zanger met de (althans kwa stem) gouden uitstraling (anders zat ie niet bij Polydor!). Van de looks moest hij het niet hebben, maar dat mocht de pret allang niet meer drukken. Peter Schreiber was toch nooit meer verliefd. Kennelijk net van zijn vriendin af of zo. Nou die snor nog!

Fruitcake: sensation white!

Opnieuw een singletje uit de tachtiger jaren: zweetbanden en gaatjeshemden - ook bij de pornoindustrie erg populair. Hoe je in godsnaam zulke vorlijke bekken kunt trekken bij een kinderpiano, daarover doen we maar het zwijgen. Stelletje fruitcakes!

Doris D and the Pins: stunning!

Dat er in de platenindustrie toen nog niet veel geld rondging, dat wisten we wel. Maar dat de kleren door mama in elkaar werden gedraaid, dat wisten we niet. Een paar stofjes van de markt in elkaar flansen: en hopla - kostuum weer klaar. De haarbanden zijn later nog populair geworden onder jonge modellen in pornoblaadjes.

De Germa's gorgelen met Glorix

Tja als je een liedje zingt, dan leg je in de tekst je ziel en zaligheid. De Germa's schrikken er niet van terug om een ode te brengen aan de toiletten. Nooit een hit geworden. Dat haar ook trouwens niet. Te boeken, met emmer en zwabber, bij Jan Vis.

Franky-Boy: alles voor de verkoop

Iek ben een italiano. Ik make leuke plaatje. Ik doe die spagetthi op mij koppe. Als mijn plaatje niet verkope, ieke ga weer terug naar hois!

John Borne wil vrijen

Je hebt maar een paar honderd gulden om je single te laten maken, dus wil je er alles van jezelf instoppen. Je wilt je eigen portret er op hebben, plus nog iets wat de verkoopcijfers stimuleert... vrouwenbenen! Deze gekunstelde gedachte heeft geleid tot het hoesje van onze John. Je ziet gewoon dat het niet lekker in elkaar zit. Staat die vrouw op een verhoging? Waarom heeft John zijn ogen dicht? Begint ie zo met vrijen? En waarom vraagt hij het dan? Waarom drukt zij haar knie tegen zijn slaap? Had verdikkie die vrouw er nou alleen op gezet! En helemaal!

Hommy Klein goes reli

Ook kleine artiesten breken soms met het reguliere artiestenleven van drank, drugs en vrouwen. Zoals de tengere Hommy Klein, die aanvankelijk in Country Square uit Emmen speelde. Sensationeel waren de optredens voor het lokale radiostation RONO, en een absoluut hoogtepunt was de benoeming tot huisorkest van Bar Dancing De Gouden Leeuw te Laren. Op het hoogtepunt van de roem verliet de iele Hommy tot grote schok van zijn miljoenen fans de groep om In de Heer te gaan. Van zijn artiestenloopbaan hebben we sindsdien bitter weinig vernomen.

Hans Somers ontmoet de duivel

Tja en toen werden de Nederlandse disco's onveilig gemaakt door gruwelijk mooie vrouwen, allesverslinders die alle mannenharten op hol lieten slaan. Hans Somers schreef er een liedje over: de Disco Duivelin. De dame die hier poseerde, moet waarschijnlijk niet geweten hebben waarover dat liedje ging. De bescheten blik, het volkomen foute tasje, dat vreselijke kapsel, die zoutvaatjes als oorbellen... of wacht eens even.. misschien IS dit wel het werk van de duivel!

De Strangers op zoek naar haar

Van links naar rechts verliezen de Strangers steeds meer haar. Zo zou een advertentie er voor haargroeimiddel er moeten uit zien, maar dan achterstevoren! Op links nog een volle bos, maar aan de rechterflank een kale kletsko. Waarheen de heren wijzen, dat blijft hier ontduidelijk. De frontman heeft duidelijk van een goede hoes geen kaas van gegeten. Wat jammer dat zijn stijve pose zo afsteekt tegen de spontane houding die ze op links in portefeuille hebben.

Design Alert! Design Alert! Design Alert!

WTF! Je merkt wel dat sinds Marc Dutroux zulke hoezen niet meer gemaakt worden. Dit is echter 1982 en een besnorde bebrilde donkere heer (die DICK heet!) zingt samen met een klein meisje Lollipop, dat ze haar Lolly op heeft. Je durft de hamvraag gewoon niet te stellen: WAT voor een mooie grote roze lolly had ze van Dick gekregen? Woeha! Dit is de mafste plaat van het jaar.

Duo Nooitgedacht in de bocht

Altijd lachen, twee politieagenten op de foto. Deze zingende dienders (waarschijnlijk van de burodienst) zijn gezellig op dit flitsende golfje gaan zitten vlakbij hun pliesieburo. Maar die witte kousen... zijn het eigenlijk wel echte agenten? Waarom heeft Nooitgedacht Rechts zulk lang haar? Mmmm... Hier zit een luchtje aan, mannetje!

De Alpenzusjes backdoor!

Van subtiele kleding of kapsels moesten de Alpenzusjes het al niet hebben. Maar kwa pose slaat deze hoes toch wel de spijker weer op zijn kop. Wat moest de fotograaf van Telstar gedacht hebben, eigenlijk? Wat betekent deze houding? Waarom kijkt zij er zo benauwd bij? Wat wil dat Alpenzusje eigenlijk laten zien? Wat zit dat Alpenzusje daar onder te lachen? Zeldzaam maf, deze hoes!

Party Trio rijdt over Zuidmolukker heen

Onbegrijpelijke hoezen soms. Twee heren in het wit proberen met een Suzuki een Zuidmolukker te overrijden nabij een betonnen buis en een karrewiel. Maak daar maar eens chocola van. Stadse Tinus is nergens te bekennen. Of is dat soms die man met het kinderwagentje achter de boerderij? Van het Party Trio later nooit meer iets gehoord. Gek he.

Opsporingsbericht: Toon Kunstenaar en Ge Sleutel

Wie Toon Kunstenaar en Ge Sleutel mogen wezen: geen idee! Dit trio (de derde man is kennelijk anoniem) is waarschijnlijk een Tokkie gezelfschap avant la lettre. Vooral die vriendelijke muzikant rechts boezemt nogal wat vrees in bij de argeloze luisteraar!

De Roberto's strak in het pak!

Als het samenspel wat te wensen overlaat, koop je gweoon hetzelfde truitje. Net als De Roberto's. En als je dan ook nog hetzelfde supersonische digitale horloge aandoet, ben je helemaal het mannetje. Go go Roberto's!

Bos haar met Gordon

Daar is ie dan: de hoes waar Gordon meer haar had, dan een stem. Rare setting voor een plaat eigenlijk: het concertgebouw of zo? Het strikje, en ook de scheve stand van zijn ogen, suggereert dat Gordon even is weggeplukt van een afterparty. Gelukkig is hij later goed gaan zingen en is zijn haar vakkundig en definitief gekortwiekt.

Muzikele fruitmand

Dit is met stip toch wel de meest belachelijke naam voor een plaat: "Lekker eten met zonovergoten vruchten uit Californie". Voor wie het niet geloofd: er zit daadwerkelijk een plaat in deze fruitige hoes. Niet dat het er toe doet. "Come back to your senses" zingt ene Letty de Jong met het orkest van Cees Smal. Niet dat het er wat toe doet. Onzinnige plaats met onzinnige fruit recepten. Kennelijk had iemand nog platen over en moest er reclame omheen. Ook goed.

Oh, God. De Kwikstaartjes!

Er zijn van die hoezen waarbij je de angst van het gezicht van de Sint kunt aflezen. Zo ook hier. De kinderen zetten een schaamteloze aanval in op de pakjes, en je ziet de Goedheiligman spreekwoordelijke peentjes zweten. Zijn mond valt er bij open. Niet netjes voor zo'n Dignitaris als de Bisschop van Myra! Voor de hoes van Kinderkoort De Kwikstaartjes had de Sint overigens een zeer merkwaardig zomertenue aangetrokken en moest hij de kou nog additioneel bestrijden door zich te hullen in een vloertapijt.

De Zonnepitten verwelkomen Sint Wattenbaal

Minder en minder budget had kinderkoor De Zonnepitten. Vandaat dat voor deze sinterplaat een eenvoudige locatie werd gekozen. In plaats van baard voldeden ook watten, en de zwarte Pieterbaas kon gewoon zijn eigen schoenen aanhouden. Ietwat verfrommeld vouwt de sint zich uit het toestel. Helaas moest de staf wegens plaatsgebrek in Spanje blijven!

Vieze verrassing van Sinterklaas

Eerst is het onduidelijk wat hier gebeurt... maar dan zie je het ineens! Terwijl de kinderen op de voorgrond angstig roepend en zwaaiend de bebrilde Goedheiligman tegen proberen te houden, houdt de Sint het blonde meisje een wel heel vies ding onder haar neus. Bah sinterklaas, wat is dat nu? Ja, kinderen, dat is een wel heel vieze pepernoot, zo'n keutel van mijn paard! Overigens zeldzaam, die met pure schoensmeer besmeerde Pietermannen. De plaat, opgenomen ten bate van alleenverkoop in V&D, was volgezongen door De Zonnepitten onder leiding van Gonnie Goossens.

Kwikstaartjes vermoorden Donald Duck

Wat is dat toch met die ontwerpers? De meest simpele kinderhoezen krijgen een angstaanjagend uiterlijk. Neem een stonede Donald Duck en laat hem kelen door een kleuter. Dan krijg je een hoes zoals Kinderkoor de Kwikstaartjes liet produceren door platenlabel Kleuterland.

Fijenoord zingt toontje hoger tijdens Europacup

Een clubkostuum hadden ze nog niet. Maar hoog in de bol: volop! Want even na het inzingen van dit plaatje won Fijenoord de Europacup. R. Geels, W. van Hanegem en E. Treytel zongen allemaal mee. Op de achterkant annonceerde de firma Imago N.V. ook nog een mooie prijsvraag. Voor de winnaars lagen onder andere klaar: elk een doos a 24 blikken Amstel Pils en elk drie pakjes Samson Half Zware Shag. Natuurlijk geen Zware. Er moest natuurlijk nog gesport worden!

De zingende zusjes: vrolijk is anders

Of het de bril is, of het rare haar - maar je herkent toch weer meteen het Reli karakter van dit stukje vinyl. Vrolijk zijn de liedjes van de zingende zusjes Marry en Thea Verweij niet. "De doorboorde hand", "Als de toekomst donker schijnt..." Je kunt wel iets vrolijkers bedenken voor de zondagochtend. Wandelen met Jezus bijvoorbeeld!

Oh... wat een drankje

In een vlaag van opperste creativiteit wilde de firma Bovema twee mannendromen combineren. Een overheerlijke cocktail en een mooie vrouw. Maar om de vrouw te laten plaatsnemen in een glas met ranja tot haar nek, en haar ook een manshoog rietje te laten berijden, dat is wel een heeeeeele "Wet Day in September". Met stip de Mafste Plaat van deze maand.

Ekseption inspireert het volk

De heren van Ekseption zijn altijd eenvoudig gebleven. Omdat hun platen het beste klonken bij het consumeren van een goeie trip, hadden ze aan uiterlijke vertoning een broertje dood. Dit is de eerste hoesfoto in de geschiedenis van de vaderlandse plaat, waarvan het belangrijkste deel wordt ingenomen door een blinde muur van een seinhuis. Konden ze gauw weer terug naar binnen om verder te blowen.

Johnny Hoes aan het bier

De firma Hoes kon geen genoeg krijgen van de samenwerking met Amstel. Hier nog een zwaar gesubsidieerde plaat. Elke figurant op de hoes houdt een biertje vast, zet een pijpje aan de mond, zit op een reuzefles of stikt er in.
De namen van de liedjes laten aan duidelijkheid niets te wensen over: "We nemen d'r nog een", "Er is geen bier op Hawaii", "Doe ze nog eens vol", daarna gaat het minder en klinkt "Wie kan mij nou vertellen waar woon ik", "Nog eentje dan", en tenslotte "Vader, kom thuis!". Courtesy van De Dorstige Kelen en het orkest De Vrolijke Drinkeboertjes onder leiding van Jan Bierkraag.

Toon Labes wordt eerste bloemkool

Zo zou een bloemkool eruit zien als hij kon praten. Maak kennis met Toon Labes: indertijd groenteboer op de Korte Prinsengracht te Amsterdam, en ook kortstondig beroemd op de V.P.R.O.-televisie en op Hilversum III bij Felix Meurders met groenteadviezen en moppen. Zulke moppen zette men toen na een tijdje nog op een langspeelplaat. En zulke platen kocht men dan.

Henk Wijngaard springt uit de band

Al tachtig keer stond Henk Wijngaard met een truck op de hoes. De firma Telstar stond voor een onmogelijke opgave iets nieuws te verzinnen. Het was tijd voor variatie. En het werd... een band! En van een tractor notabene!

De nieuwe kleren van Alliance

In Alphen aan de Rijn is niets te doen. Daarom stichtte een groepje Alphense Reli's in 1968 een jeugdkoor. Nadat ze oma's verkleedkist hadden omgekeerd, nog even pozeren voor het troosteloze jeugdjonk en de plaat was gemaakt! Links met lang haar en poepbruin jasje: Arie Rietveld, slagwerk. Voor de rest een eruptie aan paarse, rode, groene roze en gele truinen en slacks. Hallelujah!

Wijngaard in de bocht

Ha - de eerste plaat van de zingende trucker Henk Wijngaard. "Honderd kilo, dat ben ik, met een sjekkie op mijn lip." Van het doen van een bakkie in De Zingende Wielen had de sympathieke chauffeur al gauw genoeg. Hij wilde de wijde wereld in met stem en gitaar. Maar waar nu die gitaar te laten onderweg? Oh ja: onder de ruitenwisser is nog plek!

Duo X flitst door het leven

Het ultrageheime Duo X, hier op de plaat anoniem van achteren genomen, was zo bevreesd voor bekendheid, dat ze ook op deze plaat niet voor de draad wilden komen met hun ware identiteit. Wat overdreven allemaal: de plaat werd toch nauwelijks verkocht.

Gadverdamme, 't is weer feest

Een leipe snor die er bijna afvalt. En een clown die zijn tanden dadelijk in de luisteraar gaat zetten. Noem dat maar een leuke avond met de lolbroeken. Het repertoire: We Gaan Nog Niet Naar Huis, Hoeperdepoep,Tarara Boemdiee en nog Vele Niet Zo Leuke Knallers.

Bier en plaat: dat gaat!

Johnny Hoes en de firma Telstar lagen in de jaren zestig nogal dik in bed met de firma Amstel. Ziehier het resultaat: met een biertje en een lied, is het hier zo kwaad nog niet! Subtiel kon de product-placement op de hoes niet genoemd worden. In elke hand een Amstel-biertje met het logo naar de camera gedraaid. Op elk tafeltje Amstel, vier flesjes Amstel nogal lullig op de grond, een Amstel op het buffet, Amste-viltjes, Amstel doppen; zelfs komt van links een anonieme arm in beeld met een glas Amstel. En maar lachen naar de fotograaf!